จะขอวางเนื้อหาเพียงแค่ราว ๆ 40% - 50% เท่านั้น
บทที่ 2 (2)
"คุณซันแค่เด็กเอาแต่ใจค่ะคุณอิงค์" ยิ้มให้จนตาหยี
"แต่ใครก็รู้ว่าคุณซันรู้จักแยกแยะ..ผิดชอบชั่วดี ดังนั้น การที่หนูฟร็องไม่ขัดใจคุณซัน มันก็ไมได้หมายความว่า หนู ฟร็องจะไปทำให้คุณซันกลายไปเป็นคน ..ที่วิ่งไปทำร้ายสังคม ภายนอกแน่นอน เพราะหนูฟร็องกับคุณอิงค์หรือใคร ๆ ต่าง ก็มั่นใจกันดีนี่คะว่า คนอย่างคุณซันนั้นน่ะ .. เขาเป็นเพียงแค่ 'คนที่ชอบเอาแต่ใจตัวเอง' เท่านั้น แต่ไม่ใช่คนที่มองว่าตัวเอง เป็นจุดศูนย์กลางของจักรวาล ..ที่โลกไปนี้ จะต้องหมุนตามไป ในแบบที่คุณซันต้องการทุกอย่าง"
รอยยิ้มแจ่มใสยังคงแตะแต้ม .. อิงจันทร์เลยฟังเพลิน
"คุณซันมีสมองมากกว่านั้น แต่ที่เขาเป็นแบบนี้ ก็เพราะ คุณซันแค่เคยเป็นแต่ที่หนึ่งมาโดยตลอด จึงอยากให้มีคนรัก คนเอาใจมาก ๆ และหนูฟร็องก็เชื่อว่าคนอย่างคุณซันจะไม่มี วันที่จะนิสัยเสีย เกเรเสียจนถึงขั้นออกไปทำร้ายใคร .. ทำร้าย สังคมแน่นอนค่ะ"
และคำพูดเชิงล้อเลียนต่อมาของอิงจันทร์ ก็จะยิ่งทำให้ ฟองดาวถึงกับเขินจนต้องรีบแก้ตัวกันเป็นพัลวัล เพราะน้อง สาวเจ้านายน้อยเธอว่า
"หนูฟร็องนี่ 'รู้จักและรู้ใจ' คุณซัน..ซะยิ่งกว่าทีุ่คณอิงค์ ที่เป็นน้องสาวแท้ ๆ ของคุณซันจะรู้ซะอีกแน่ะ ..นี่ล่ะน่า.. จึง เป็นเหตุผลว่า..ทำไมคุณซันถึงได้เลือกแต่จะแกล้งหนูฟร็องอยู่ คนเดียวเท่านั้น เพราะต่อให้คุณซันแกล้งหนักแค่ไหน พูดแรง อย่างไร หนูฟร็องก็มักจะเข้าใจและให้อภัยคุณซันได้ทุ้กกกที"
"หิว"
เสียงบ่นหงุดหงิดดังขึ้นมาอย่างงอน ๆ
ฉุดฟองดาวให้หลุด ออกมาจากบทสนทนาในหัว .. และ คราวนี้คนฟังถึงกลับต้องหันมาแอบอมยิ้ม .. จนลักยิ้มบนสอง ข้างแก้มจมบุ๋ม
อ้ออออ ...โถ ...ที่แท้ก็โมโหหิวนี่เอง ... ^^
"ยิ้มอะไร? คิดว่าหันหน้าไปทางนั้นแล้วจะไม่รู้หรือ!!"
เจ้านายน้อยก็ดูท่าว่าจะช่างสังเกตเธอมากอยู่นะนี่!
"คุณซันหิวนี่เองถึงได้มาอารมณ์เสีย"
หันมายิ้ม .. ตายิบหยี .. ประจบ
"แล้วมันควรเป็นความผิดของใครกัน? ฉันนั่งรอเธออยู่ที่ ห้องเรียน คอยเธอไปซื้ออาหารให้้อยู่ตั้งนานก็ไม่ไปสักที จน ต้องเดินมาตาม .. ก็เห็นเธอกำลังอี๋อ๋ออยู่กับไอ้หมอนั่น"
เขาปุ้ยใบ้ไปทางที่เพิ่งเดินห่างกันออกมา
"ฮึ!! ไม่ได้กำลังอี๋ิอ๋อค่ะ กำลังคุยกันเรื่องกิจกรรมกลุ่ม ที่จะต้องช่วยอาจารย์ระหว่างช่วงที่ปิดเทอมอยู่ค่ะ วันนี้ก็เป็น วันสอบสุดท้าย อย่างไรก็ต้องคุยกัน แล้วเพื่อนคนนั้นเขาก็ เป็นเลขาฯของกลุ่ม ฟร็องเป็นหัวหน้ากลุ่ม อย่างไรก็ต้องเป็น ผู้ประสานงานกับเขาอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้อยู่แล้ว"
อธิบายยืดยาว ก่อนจะทำเสียงอุบอิบ
"คิดว่าอีกเดี๋ยว...พอคุยเสร็จแล้ว ... จะรีบวิ่งไปหาที่โรง อาหาร .. ไม่คิดว่าคุณซันจะยังรออยู่ที่ห้องเรียนนี่คะ"
"แล้วฉันเคยไปรอเธอที่โรงอาหารหรือไงล่ะ ยัยโง่!..พูด ไม่คิด" -*- หงุดหงิดขึ้นมาอีก
"คุณซันอย่าอารมณ์เสียสิคะ ไม่ดีต่อสุขภาพเลย...แล้ว ฟร็องกำลังจะบอกว่า เมื่อเช้านี้.. นายแม่ตะวันทำปิ่นโตขนมปัง แซนวิทโฮลวีททูน่ามาให้คุณซันค่ะ และบอกว่าคุณย่าเนียม ท่านทำน้ำกระเจี๊ยบของชอบของคุณซันมาให้ด้วย เดี๋ยวลงไป ที่โรงอาหาร ฟร็องแค่ซื้อน้ำแข็งมาใส่กระติกให้ เป๊บเดียว...ก็ เย็นชื่นใจแล้วค่ะ"
คนพูด ยิ้มประจบเสียจนตาหยีโชว์ลักยิ้มที่แก้มปุ๋ม
แบบนี้แล้ว ต่อให้ใครก็ตามที่โกรธมาสักแค่ไหน เจอยิ้ม แบบนี้เข้าไป ... ก็ต้องใจอ่อนอยู่แล้วน่ะสิ!! ...
"งั้นก็รีบ ๆ ไปล้างมือซะ แล้วก็รีบไปเอากล่องอาหารมา เลย ส่วนฉัน..จะรอเธออยู่ที่นี่"
เขายังทำเป็นเก๊กหน้า .. แข็งใจสั่งกลับไปได้อีก
"ไม่รอคุณอิงค์เธอด้วยหรือคะ?"
"ก็โทรฯเข้ามือถือให้ยัยนั่นเดินลงไปหาเอาเองสิ อยาก มาช้าเองทำไม? ใครที่ไหนเค้าจะไปรอ"
บ่นได้อีก.. แต่มือก็ล้วงลงในกระเป๋ากางเกงนักเรียน ยื่น มือถือส่วนตัว .. ที่ทางกฏของโรงเรียนจะอนุญาตให้ใช้เฉพาะ เวลาที่พักเบรคเท่านั้นส่งมาให้เธอใช้โทรฯหาน้องสาวของเขา
"ทีตัวเองยังจะเคยให้คนอื่นเค้ารออยู่บ่อย ๆ เลยนะคะ"
บ่นอุบอิบอีกครั้งระหว่างที่ลุกขึ้นปัดประโปรงแปะ ๆ ... ก่อนยื่นมือออกมารับโทรศัพท์เขา เพื่อจะใช้โทรหาอิงจันทร์ ที่เรียนอยู่อีกระดับชั้นหนึ่ง แต่คราวนี้คนโดนคนถูกนินทาระยะ เผาขน...ว๊ากใส่
"บอกให้ไปเอากล่องข้าวมาเร็ว ๆ ไงเล่า ..มัวแต่บ่นงุงิอยู่ ได้นะ.. ปั๊ดโธ่!!"
เสียงดุกัมปนาถนั้น .. ทำเอาฟองดาวถึงกับรีบเผ่นแผ่ว .. หางเปียปลิวไปแทบจะในทันที
"ยัยบ๊อง!! ยัยงี่เง่า!! ยัยซื่อบื้อ!!"
แม้หน้าขาวจะขุ่นง้ำ คิ้วเข้มหนาสวยจะขมวดมุ่น ...
แถมปากก็ยังจะด่าออกมาตามหลังเป็นชุด ...
แต่ถ้าฟองดาวหันมองกลับมา ก็จะเห็นว่า ...
ตาคม...ของคนปากร้าย จะเป็นประกายระยับ ...
สวยเลยเชียว
"ใช่!! .. ยัยนั่นมันงี่เง่าจริง ๆ นั่นแหละ .. ที่กล้ามาเจ๋อ เสนอหน้าอยู่ใกล้ ๆ คนที่ไม่คู่ควรกับหล่อนน่ะ!"
เสียงพึมพำแค้นเคืองฉุนเฉียวของสาวน้อย .. ที่ดูทีท่าว่า จะมีวัยไล่ ๆ และใกล้เคียงกันกับคุณ 'อาทิตย์' นายน้อยของ ไร่ 'ภูผาคอยตะวัน' หนุ่มน้อยเนื้อหอมที่เด็กสาว ๆ ส่วนใหญ่ ที่เป็นเหล่าบรรดาลูกเศรษฐีที่ฐานะค่อนข้างเสมอ .. หรือใกล้ เคียงกันหมั่นหมายตาเอาไว้เป็นมัน ว่าอยากที่จะมาเป็นคู่ควง ของเขาด้วยกันทั้งนั้น แต่ติดตรงที่ว่า 'เจ้าตัว' นอกจากจะนิสัย เย่อหยิ่ง จองหอง ปากร้าย เย็นชาแล้ว กิติศัพท์ เรื่องความ หวงเนื้อหวงตัวที่ผู้หญิงยังอายนี่ ก็มีมาเป็นอันดับหนึ่งเลยเชียว ฉะนั้น ของหายากราคาจึงมักแพงเสมอ เพราะเจ้าตัวไม่เคยจะ ยอมชายตาแล..แม่สาวสวย ๆ ลูกเศรษฐีคนไหนในโรงเรียนมา ควงเล่นเลยสักคน!!
"เดี๋ยวพวกนั้นจะลงไปกินข้าวข้างล่าง .. ของที่ให้เตรียม ทำมาเรียบร้อยดีแล้วใช่ไหม?" เสียงของสาวน้อยคนเดิมหัน ไปร้องถามเพื่อนที่ดูเหมือนเบ้ที่ยืนอยู่ด้านหลัง
"แน่นอน!! เชื่อมือได้ว่าเหมือนแป๊ะ ไม่มีผิดพลาด"
"ดี!! วันนี้วันสอบวันสุดท้ายของคุณซันและฉันก็ไม่ชอบ ให้มันมีอะไรพลาด .. เดี๋ยวพอพวกนั้นลงไป .. เธอรีบเอามันไป แอบใส่ไว้ในกระเป๋าของคุณซันได้เลย ระวัง ๆ ด้วยนะ อย่าให้ ใครเห็นหรือจับได้เป็นอันขาด ไม่งั้น..ฉันจะฟ้องป๊าให้ไล่พ่อ ๆ พวกเธอออกแน่ ๆ ไม่เชื่อก็คอยดู!!" ขู่ใส่เสียงแข็ง
"โธ่ .. มือชั้นนี้แล้วค่ะคุณหนูศิตา เรื่องแกล้งยัยนั่น พวก เราก็ชอบนะ เพราะหมั่นไส้ยัยเด็กนั่นมาตั้งนานแล้ว .. เกาะติด คุณซันยังกะเป็นตังเม แถมยังได้ถูกเลือกเป็นประธานเด็กชั้น มัธยมต้นอีก สงสัยเถอะว่าที่ได้ตำแหน่งมาคงเพราะคนที่นี่เห็น ว่าเป็นเด็กของนายแม่ตะวัน คุณแม่ของคุณซัน ผู้ที่ถือหุ้นใหญ่ ของโรงเรียนเราอีกคนแหง๋ ๆ ไม่งั้นคงไม่ได้เป็นหรอก ..ประธง ประธานนักเรียนอะไรเนี่ย..."
"แต่ที่ได้ยินมา น้องฟองดาวเค้าสอบชิงทุนได้นะ ถึงได้ เข้ามาเรียนที่นี่ได้น่ะ" เสียงอ่อน ๆ ของเพื่อนอีกคนแย้งขึ้นมา อย่างอาย ๆ เพราะดูท่าทางเธอผู้นี้จะนิสัยดีกว่าใครในกลุ่มล่ะ
"เงียบ ๆ ปากไปเลยยัยปุ๊บปั๊บ มีใครไปขอความเห็นของ เธอหรือยัง? ถ้ายังก็ยืนเงียบ ๆ ไว้ เพราะใคร ๆ ก็รู้ว่าเธอไม่ได้ เป็นใบ้!!" หัวหน้าแกงค์ตวาดแว้ดมาเบา ๆ เพราะกลัวว่าเสียง จะดังไปถึงหูหนุ่มน้อยรุ่นพี่หนึ่งปี..ที่ตนเองแอบมาซุ่มมองอยู่
"งานนี้แม้จะไม่ได้อะไรเห็นอะไรสนุก ๆ และอาจจะไม่รู้ คำตอบ แต่บอกเลยว่ามันต้องคุ้มค่าที่ได้ลงมือแหง๋ ๆ ขอให้ฉัน ได้แค่สะใจที่ได้แกล้งยัยนั่นก็พอล่ะ"
พึมพำด้วยความคิดริษยาในใจ
"..หมั่นไส้นางนัก!!..ที่วนเวียน ๆ ใกล้ชิดคุณซันของฉัน อยู่ได้!! ..ไปเหอะพวกเรา .. เอาของที่ว่าไปจัดการให้เสร็จ"
ประโยคสุดท้ายหันมาสั่งพรรคพวก
นิยายแต่งจบแล้วค่ะ โหลด eBook ได้เลยนะคะ
คลิกไปอ่านนิยายทุกตอนได้ตรงนี้
ต้องการอ่านนิยายเล่มนี้เต็มเนื้อเรื่อง
หรือใช้คำค้นว่า
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น